خطبه اخرین جمعه شعبان

خطبه اخرین جمعه شعبان

امام باقر } روایت می‌کند: پیامبر خدا در آخرین جمعه شعبان، خطبه خواند. خدا را حمد و ثنا گفت و سپس فرمود:

 
«ای مردم! ماهی بر شما سایه افکنده که در آن، شبی است بهتر از هزار ماه، و آن، ماه رمضان است. خداوند، روزه‌اش را واجب ساخته و نماز در شبش را مستحب قرار داده است. پس هر کس یک شب در آن، نماز مستحب بخواند، گویا هفتاد شب نماز مستحب در ماه‌های دیگر خوانده است؛ و برای کسی که در آن، کار نیک مستحبّی از کارهای نیک انجام دهد، پاداشی همچون پاداش کسی قرار داده که واجبی از واجبات الهی را انجام داده است، و هر کس در آن، واجبی از واجبات خداوند را ادا کند، همچون کسی خواهد بود که در ماه‌های دیگر، هفتاد واجب از واجبات الهی را انجام داده است.»
 
این ماه، ماه صبر است و پاداش صبر، بهشت است. این ماه، ماه مواسات (همدردی با دیگران در نیازها) است و ماهی است که در آن، خداوند، روزیِ مؤمن را می‌افزاید.
 
هر کس مؤمن روزه‌داری را در آن افطار دهد، نزد خداوند، پاداش آزاد کردن یک بنده و آمرزش گناهان گذشته‌اش را دارد.
 
گفتند: ای پیامبر خدا! همه ما توان افطار دادن به روزه‌دار را نداریم.
 
فرمود: «خداوند، کریم است؛ این ثواب را به کسی نیز می‌دهد که برای افطار دادن، جز بر جرعه‌ای شیر یا جرعه‌ای آب و یا چند خرما قدرت ندارد و بیش از این را نمی‌تواند.»
 
هر کس در این ماه بر برده خویش سبک بگیرد، خداوند هم حسابش را سبک می‌گیرد.
 
ماه رمضان، ماهی است که آغازش رحمت، میانش آمرزش، و پایانش اجابت و آزادی از آتش دوزخ است.
 
شما از چهار خصلت، بی‌نیاز نیستید: دو خصلت که خدا را با آنها راضی می‌کنید، و دو خصلت که از آن دو، بی‌نیاز نیستید. امّا آن دو خصلتی که خدا را با آنها راضی می‌کنید، شهادت به این است که: معبودی جز خداوند نیست و من فرستاده خدایم؛ و اما دو خصلتی که از آن بی‌نیاز نیستید، از خداوند، نیازهایتان و بهشت را بطلبید و از خداوند، عافیت بخواهید و از آتش به خداوند پناه ببرید.





پی‌نوشت:
1- المقنعة: 306، الکافی: فر/66/فر، تهذیب الأحکام: 3/57/198 و ج فر/152/423، من لا یحضره الفقیه: تو/94/1831، فضائل الأشهر الثلاثة: 71/51، بحار الأنوار: 96/359/26

منبع:کتاب ماه خدا، محمدی ری شهری، ج 1، ص 166.
منبع : تبیان